Ze świata prawa

Zadośćuczynienie za przewlekłość postępowania tylko w określonych sytuacjach

W najnowszym orzeczeniu Sąd Najwyższy wskazał, iż roszczenie o zapłatę zadośćuczynienia za przewlekłość postępowania przysługuje w sytuacji gdy zbyt długi proces naruszył dobre imię, zdrowie podsądnego lub wolność.

Orzekając w sprawie V CSK 741/14 SN wskazał, iż samo prawo do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie nie jest w istocie dobrem osobistym, a tym samym powód powinien upatrywać podstawę prawną roszczenia w naruszeniu dobrego imienia, zdrowia czy też wolności.

Dla porządku wskazać należy, iż prawo do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki chronią konstytucja (art. 45) i konwencja praw człowieka (art. 6).

W sprawie, w której wypowiedział się Sąd Najwyższy postępowanie przeciwko roszczącemu toczyło się 21 lat. Powództwo o zapłatę kwoty 100 000 zł zadośćuczynienia z tytułu naruszenia dóbr osobistych zostało skierowane przeciwko prezesom sądów orzekających w sprawie. Co ciekawe, sąd I i II instancji rozstrzygając żądanie powoda zasądziły w całości żądaną kwotę. Natomiast Sąd Najwyższy skierował sprawę do ponownego rozpoznania wskazując, iż prawo do rozpoznania sprawy sądowej w rozsądnym terminie nie jest dobrem osobistym i nie uprawnia do żądania zadośćuczynienia na podstawie przepisów o ochronie dóbr osobistych.